Faktoring to narzędzie finansowe, które pozwala przedsiębiorcom na szybkie odzyskanie środków z wystawionych faktur, poprawiając płynność finansową firmy. Jednak wybór między faktoringiem pełnym a niepełnym to decyzja, która wymaga zrozumienia różnic między tymi dwoma modelami oraz dostosowania ich do specyfiki działalności. Który rodzaj faktoringu jest lepszy dla Twojej firmy?
Faktoring pełny – bezpieczeństwo przede wszystkim
Faktoring pełny, zwany również faktoringiem bez regresu, to model, w którym firma faktoringowa (faktor) przejmuje na siebie ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Oznacza to, że jeśli kontrahent nie zapłaci faktury w terminie, to faktor zajmuje się windykacją należności, a przedsiębiorca (faktorant) nie musi zwracać otrzymanych środków. To rozwiązanie zapewnia maksymalne bezpieczeństwo finansowe, ale wiąże się z wyższymi kosztami.
Kiedy wybrać faktoring pełny?
- Współpraca z nowymi lub ryzykownymi kontrahentami – faktoring pełny minimalizuje ryzyko związane z ich niewypłacalnością.
- Duża zależność od jednego lub kilku klientów – gdy większość przychodów firmy pochodzi od jednego lub kilku kontrahentów, ich niewypłacalność mogłaby zagrozić stabilności finansowej. Faktoring pełny zabezpiecza przed takim scenariuszem.
- Eksport towarów lub usług – windykacja należności za granicą jest często skomplikowana i kosztowna. Faktoring pełny przenosi to ryzyko na faktora.
- Potrzeba pełnej kontroli nad płynnością finansową – faktoring pełny eliminuje niepewność związaną z opóźnieniami w płatnościach, co pozwala na lepsze planowanie finansowe.
Faktoring niepełny – oszczędność kosztów
Faktoring niepełny, znany również jako faktoring z regresem, to model, w którym ryzyko niewypłacalności kontrahenta pozostaje po stronie przedsiębiorcy. Jeśli kontrahent nie zapłaci faktury, faktorant musi zwrócić faktorowi otrzymane środki. Choć ten rodzaj faktoringu jest tańszy, wymaga od firmy większej odpowiedzialności za zarządzanie ryzykiem.
Kiedy wybrać faktoring niepełny?
- Stała współpraca ze sprawdzonymi kontrahentami – gdy ryzyko niewypłacalności jest niskie, faktoring niepełny jest bardziej opłacalny.
- Zdywersyfikowany portfel kontrahentów – gdy ryzyko niewypłacalności jednego z klientów nie wpłynie znacząco na całość przychodów, faktoring niepełny pozwala zaoszczędzić na kosztach.
- Ograniczone budżety na finansowanie – faktoring niepełny jest tańszy niż pełny.
- Jeśli firma ma doświadczenie w zarządzaniu należnościami i windykacji, faktoring niepełny może być wystarczający.
Różnice w kosztach
Faktoring pełny jest droższy ze względu na dodatkowe koszty ubezpieczenia należności. Prowizja za faktoring pełny może wynosić od 1% do 3% wartości faktury, podczas gdy w przypadku faktoringu niepełnego koszty są niższe, zazwyczaj od 0,5% do 1,5%. Wybór między tymi modelami powinien być poprzedzony analizą, czy wyższe koszty faktoringu pełnego są warte dodatkowego bezpieczeństwa.
Faktoring pełny i niepełny to dwa różne modele finansowania, które mogą znacząco wpłynąć na płynność finansową firmy. Faktoring pełny zapewnia bezpieczeństwo, ale wiąże się z wyższymi kosztami, podczas gdy faktoring niepełny jest tańszy, ale wymaga większej odpowiedzialności za zarządzanie ryzykiem. Wybór odpowiedniego modelu zależy od specyfiki działalności i portfela kontrahentów.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o faktoringu i znaleźć najlepsze rozwiązanie dla swojej firmy, odwiedź https://pragmago.pl/. Eksperci pomogą Ci wybrać optymalny model faktoringu, dostosowany do konkretnych potrzeb biznesowych.
